Wim Opbrouck toert met een voorstelling die geen naam draagt, die spontaan tot stand kwam en waaraan geen regie te pas is gekomen, maar die door de jaren heen een echte eindejaartraditie is geworden. Zingen wordt onder zijn begeleiding een broodnodig tegengif voor moeilijke tijden. Zoals de wind waait door de bomen, zoals het schansspringen in Garmisch-Partenkirchen, zo zingt Wim aan de piano, samen met u, liedjes uit het collectieve geheugen.
In groep zingen is een mooiere ervaring dan jij en ik soms denken. Met veel liefde en humor zalft hij zodoende onze zielen.
